| liczba pojedyncza | liczba mnoga |
Bezokolicznik | | |
| mener | |
indicatif présent | | |
(czas teraźniejszy) | | |
1 | mène | menons |
2 | mènes | menez |
3 | mène | mènent |
indicatif imparfait | | |
(czas przeszły niedokonany) | | |
1 | menais | menions |
2 | menais | meniez |
3 | menait | menaient |
indicatif passé simple | | |
czas przeszły [używany tylko w literaturze]) | | |
1 | menai | menâmes |
2 | menas | menâtes |
3 | mena | menèrent |
indicatif futur | | |
(czas przyszły) | | |
1 | mènerai | mènerons |
2 | mèneras | mènerez |
3 | mènera | mèneront |
conditionnel présent | | |
(czas teraźniejszy trybu przypuszczającego) | | |
1 | mènerais | mènerions |
2 | mènerais | mèneriez |
3 | mènerait | mèneraient |
subjonctif présent | | |
(czas teraźniejszy trybu łączącego) | | |
1 | mène | menions |
2 | mènes | meniez |
3 | mène | mènent |
subjonctif imparfait | | |
(czas przeszły niedokonany trybu łączącego) | | |
1 | menasse | menassions |
2 | menasses | menassiez |
3 | menât | menassent |
impératif | | |
(tryb rozkazujący) | | |
1 | --- | menons |
2 | mène | menez |
participe présent | | |
(imiesłów czasu teraźniejszego) | | |
męski | menant | menants |
żeński | menante | menantes |
participe passé | | |
(imiesłów czasu przeszłego) | | |
męski | mené | menés |
żeński | menée | menées |