| liczba pojedyncza | liczba mnoga |
Bezokolicznik | | |
| ostacolare | |
presente | | |
(czas teraźniejszy) | | |
1 | ostacolo | ostacoliamo |
2 | ostacoli | ostacolate |
3 | ostacola | ostacolano |
imperfetto | | |
(czas przeszły niedokonany) | | |
1 | ostacolavo | ostacolavamo |
2 | ostacolavi | ostacolavate |
3 | ostacolava | ostacolavano |
passato remoto | | |
(czas przeszły) | | |
1 | ostacolai | ostacolammo |
2 | ostacolasti | ostacolaste |
3 | ostacolò | ostacolarono |
futuro semplice | | |
(czas przyszły) | | |
1 | ostacolerò | ostacoleremo |
2 | ostacolerai | ostacolerete |
3 | ostacolerà | ostacoleranno |
condizionale | | |
(czas teraźniejszy trybu przypuszczającego) | | |
1 | ostacolerei | ostacoleremmo |
2 | ostacoleresti | ostacolereste |
3 | ostacolerebbe | ostacolerebbero |
presente congiuntivo | | |
(czas teraźniejszy trybu łączącego) | | |
1 | ostacoli | ostacoliamo |
2 | ostacoli | ostacoliate |
3 | ostacoli | ostacolino |
imperfetto congiuntivo | | |
(czas przeszły niedokonany trybu łączącego) | | |
1 | ostacolassi | ostacolassimo |
2 | ostacolassi | ostacolaste |
3 | ostacolasse | ostacolassero |
imperativo | | |
(tryb rozkazujący) | | |
2 | ostacola | ostacolate |
gerundio presente | | |
(imiesłów czasu teraźniejszego) | | |
| ostacolando | |
participio passato | | |
(imiesłów czasu przeszłego) | | |
męski | ostacolato | ostacolati |
żeński | ostacolata | ostacolate |