| liczba pojedyncza | liczba mnoga |
Bezokolicznik | | |
| interrogare | |
presente | | |
(czas teraźniejszy) | | |
1 | interrogo | interroghiamo |
2 | interroghi | interrogate |
3 | interroga | interrogano |
imperfetto | | |
(czas przeszły niedokonany) | | |
1 | interrogavo | interrogavamo |
2 | interrogavi | interrogavate |
3 | interrogava | interrogavano |
passato remoto | | |
(czas przeszły) | | |
1 | interrogai | interrogammo |
2 | interrogasti | interrogaste |
3 | interrogò | interrogarono |
futuro semplice | | |
(czas przyszły) | | |
1 | interrogherò | interrogheremo |
2 | interrogherai | interrogherete |
3 | interrogherà | interrogheranno |
condizionale | | |
(czas teraźniejszy trybu przypuszczającego) | | |
1 | interrogherei | interrogheremmo |
2 | interrogheresti | interroghereste |
3 | interrogherebbe | interrogherebbero |
presente congiuntivo | | |
(czas teraźniejszy trybu łączącego) | | |
1 | interroghi | interroghiamo |
2 | interroghi | interroghiate |
3 | interroghi | interroghino |
imperfetto congiuntivo | | |
(czas przeszły niedokonany trybu łączącego) | | |
1 | interrogassi | interrogassimo |
2 | interrogassi | interrogaste |
3 | interrogasse | interrogassero |
imperativo | | |
(tryb rozkazujący) | | |
2 | interroga | interrogate |
gerundio presente | | |
(imiesłów czasu teraźniejszego) | | |
| interrogando | |
participio passato | | |
(imiesłów czasu przeszłego) | | |
męski | interrogato | interrogati |
żeński | interrogata | interrogate |