| Ед. ч. | Мн. ч. |
Инфинитив | | |
| stupire | |
presente | | |
(настоящее время) | | |
1 | stupisco | stupiamo |
2 | stupisci | stupite |
3 | stupisce | stupiscono |
imperfetto | | |
1 | stupivo | stupivamo |
2 | stupivi | stupivate |
3 | stupiva | stupivano |
passato remoto | | |
(прошедшее время) | | |
1 | stupii | stupimmo |
2 | stupisti | stupiste |
3 | stupì | stupirono |
futuro semplice | | |
(будущее время) | | |
1 | stupirò | stupiremo |
2 | stupirai | stupirete |
3 | stupirà | stupiranno |
condizionale | | |
(условное наклонение) | | |
1 | stupirei | stupiremmo |
2 | stupiresti | stupireste |
3 | stupirebbe | stupirebbero |
presente congiuntivo | | |
(настоящее время сослагательного наклонения) | | |
1 | stupisca | stupiamo |
2 | stupisca | stupiate |
3 | stupisca | stupiscano |
imperfetto congiuntivo | | |
(прошедшее время сослагательного наклонения) | | |
1 | stupissi | stupissimo |
2 | stupissi | stupiste |
3 | stupisse | stupissero |
imperativo | | |
(повелительное наклонение) | | |
2 | stupisci | stupite |
gerundio presente | | |
(герундий) | | |
| stupendo | |
participio passato | | |
(причастие прошедшего времени) | | |
Мужской род | stupito | stupiti |
Женский род | stupita | stupite |