| Ед. ч. | Мн. ч. |
Инфинитив | | |
| disfare | |
presente | | |
(настоящее время) | | |
1 | disfaccio,,disfo | disfacciamo |
2 | disfai | disfate |
3 | disfa | disfanno |
imperfetto | | |
1 | disfacevo | disfacevamo |
2 | disfacevi | disfacevate |
3 | disfaceva | disfacevano |
passato remoto | | |
(прошедшее время) | | |
1 | disfeci | disfacemmo |
2 | disfacesti | disfaceste |
3 | disfece | disfecero |
futuro semplice | | |
(будущее время) | | |
1 | disfarò | disfaremo |
2 | disfarai | disfarete |
3 | disfarà | disfaranno |
condizionale | | |
(условное наклонение) | | |
1 | disfarei | disfaremmo |
2 | disfaresti | disfareste |
3 | disfarebbe | disfarebbero |
presente congiuntivo | | |
(настоящее время сослагательного наклонения) | | |
1 | disfaccia | disfacciamo |
2 | disfaccia | disfacciate |
3 | disfaccia | disfacciano |
imperfetto congiuntivo | | |
(прошедшее время сослагательного наклонения) | | |
1 | disfacessi | disfacessimo |
2 | disfacessi | disfaceste |
3 | disfacesse | disfacessero |
imperativo | | |
(повелительное наклонение) | | |
2 | disfa' | disfate |
gerundio presente | | |
(герундий) | | |
| disfacendo,,disfando | |
participio passato | | |
(причастие прошедшего времени) | | |
Мужской род | disfatto | disfatti |
Женский род | disfatta | disfatte |