| singulier | pluriel |
| Infinitif | | |
| veranlassen | |
| Präsens | | |
| (Présent) | | |
| 1 | ich veranlasse | wir veranlassen |
| 2 | du veranlasst ,veranlaßt | ihr veranlasst ,veranlaßt |
| 3 | er / sie / es veranlasst ,veranlaßt | sie / Sie veranlassen |
| Präteritum | | |
| (Passé) | | |
| 1 | ich veranlasste ,veranlaßte | wir veranlassten ,veranlaßten |
| 2 | du veranlasstest ,veranlaßtest | ihr veranlasstet ,veranlaßtet |
| 3 | er / sie / es veranlasste ,veranlaßte | sie / Sie veranlassten ,veranlaßten |
| Konjunktiv Präsens | | |
| (Présent du conjonctif) | | |
| 1 | ich veranlasse | wir veranlassen |
| 2 | du veranlassest | ihr veranlasset |
| 3 | er / sie / es veranlasse | sie / Sie veranlassen |
| Konjunktiv Präteritum | | |
| (Passé du conjonctif) | | |
| 1 | ich veranlasste ,veranlaßte | wir veranlassten ,veranlaßten |
| 2 | du veranlasstest ,veranlaßtest | ihr veranlasstet ,veranlaßtet |
| 3 | er / sie / es veranlasste ,veranlaßte | sie / Sie veranlassten ,veranlaßten |
| Imperativ | | |
| (Impératif) | | |
| 2 | veranlass ,veranlaß | veranlasst ,veranlaßt |
| Partizip I | | |
| (Participe présent) | | |
| veranlassend | |
| Partizip II | | |
| (Participe passé) | | |
| veranlasst ,veranlaßt | |
| Infinitiv mit zu | | |
| (Infinitif avec zu) | | |
| zu veranlassen | |
Compound forms | | |
| Perfekt | | |
| (Passé composé - parfait) | | |
| 1 | ich habe veranlasst ,veranlaßt | wir haben veranlasst ,veranlaßt |
| 2 | du hast veranlasst ,veranlaßt | ihr habt veranlasst ,veranlaßt |
| 3 | er / sie / es hat veranlasst ,veranlaßt | sie / Sie haben veranlasst ,veranlaßt |
| Plusquamperfekt | | |
| (Plus-que-parfait) | | |
| 1 | ich hatte veranlasst ,veranlaßt | wir hatten veranlasst ,veranlaßt |
| 2 | du hattest veranlasst ,veranlaßt | ihr hattet veranlasst ,veranlaßt |
| 3 | er / sie / es hatte veranlasst ,veranlaßt | sie / Sie hatten veranlasst ,veranlaßt |
| Futur | | |
| (Futur) | | |
| 1 | ich werde veranlassen | wir werden veranlassen |
| 2 | du wirst veranlassen | ihr werdet veranlassen |
| 3 | er / sie / es wird veranlassen | sie / Sie werden veranlassen |
| Futur II | | |
| (Futur II) | | |
| 1 | ich werde veranlasst ,veranlaßt haben | wir werden veranlasst ,veranlaßt haben |
| 2 | du wirst veranlasst ,veranlaßt haben | ihr werdet veranlasst ,veranlaßt haben |
| 3 | er / sie / es wird veranlasst ,veranlaßt haben | sie / Sie werden veranlasst ,veranlaßt haben |
| Konjunktiv Perfekt | | |
| (Passé du subjonctif [conjonctif]) | | |
| 1 | ich habe veranlasst ,veranlaßt | wir haben veranlasst ,veranlaßt |
| 2 | du habest veranlasst ,veranlaßt | ihr habet veranlasst ,veranlaßt |
| 3 | er / sie / es habe veranlasst ,veranlaßt | sie / Sie haben veranlasst ,veranlaßt |
| Konjunktiv Plusquamperfekt | | |
| (plus-que-parfait du subjonctif [conjonctif]) | | |
| 1 | ich hätte veranlasst ,veranlaßt | wir hätten veranlasst ,veranlaßt |
| 2 | du hättest veranlasst ,veranlaßt | ihr hättet veranlasst ,veranlaßt |
| 3 | er / sie / es hätte veranlasst ,veranlaßt | sie / Sie hätten veranlasst ,veranlaßt |
| Konjunktiv Futur | | |
| (Futur du subjonctif [conjonctif]) | | |
| 1 | ich werde veranlassen | wir werden veranlassen |
| 2 | du werdest veranlassen | ihr werdet veranlassen |
| 3 | er / sie / es werde veranlassen | sie / Sie werden veranlassen |
| Konjunktiv Futur II | | |
| (Futur du subjonctif [conjonctif] II) | | |
| 1 | ich werde veranlasst ,veranlaßt haben | wir werden veranlasst ,veranlaßt haben |
| 2 | du werdest veranlasst ,veranlaßt haben | ihr werdet veranlasst ,veranlaßt haben |
| 3 | er / sie / es werde veranlasst ,veranlaßt haben | sie / Sie werden veranlasst ,veranlaßt haben |
| Konditional I | | |
| (Conditionnel) | | |
| 1 | ich würde veranlassen | wir würden veranlassen |
| 2 | du würdest veranlassen | ihr würdet veranlassen |
| 3 | er / sie / es würde veranlassen | sie / Sie würden veranlassen |
| Konditional II | | |
| (Conditionnel II) | | |
| 1 | ich würde veranlasst ,veranlaßt haben | wir würden veranlasst ,veranlaßt haben |
| 2 | du würdest veranlasst ,veranlaßt haben | ihr würdet veranlasst ,veranlaßt haben |
| 3 | er / sie / es würde veranlasst ,veranlaßt haben | sie / Sie würden veranlasst ,veranlaßt haben |
| Infinitiv Perfekt | | |
| (Infinitif passé) | | |
| veranlasst ,veranlaßt haben | |