| singular | plural |
| Infinitive | | |
| menear | |
| presente de indicativo | | |
| 1 | meneo | meneamos |
| 2 | meneas | meneáis |
| 3 | menea | menean |
| pretérito imperfecto | | |
| 1 | meneaba | meneábamos |
| 2 | meneabas | meneabais |
| 3 | meneaba | meneaban |
| pretérito perfecto simple | | |
| 1 | meneé | meneamos |
| 2 | meneaste | meneasteis |
| 3 | meneó | menearon |
| futuro simple | | |
| 1 | menearé | menearemos |
| 2 | menearás | menearéis |
| 3 | meneará | menearán |
| condicional simple | | |
| 1 | menearía | menearíamos |
| 2 | menearías | menearíais |
| 3 | menearía | menearían |
| presente de subjunctivo | | |
| 1 | menee | meneemos |
| 2 | menees | meneéis |
| 3 | menee | meneen |
| pretérito imp. de subjunctivo I | | |
| 1 | meneara | meneáramos |
| 2 | menearas | menearais |
| 3 | meneara | menearan |
| pretérito imp. de subjunctivo II | | |
| 1 | menease | meneásemos |
| 2 | meneases | meneaseis |
| 3 | menease | meneasen |
| futuro imp. de subjunctivo | | |
| 1 | meneare | meneáremos |
| 2 | meneares | meneareis |
| 3 | meneare | menearen |
| imperativo | | |
| 2 | menea | menead |
| gerundio | | |
| meneando | |
| participio pasivo | | |
| masculine | meneado | meneados |
| femininine | meneada | meneadas |