Search




Conjugation of the verb dziwić - Conjugation of Polish verbs


singularplural
infinitive
dziwić
czas teraźniejszy
1dziwiędziwimy
2dziwiszdziwicie
3dziwidziwią
czas przeszły
1 męski dziwiłem
1 żeńskidziwiłam
2 męskidziwiłeś
2 żeńskidziwiłaś
3 męskidziwił
3 żeńskidziwiła
3 nijakidziwiło
1 męskoosobowydziwiliśmy
1 niemęskoosobowydziwiłyśmy
2 męskoosobowydziwiliście
2 niemęskoosobowydziwiłyście
3 męskoosobowydziwili
3 niemęskoosobowydziwiły
czas przyszły
1będę dziwić
1 męskibędę dziwił
1 żeńskibędę dziwiła
2będziesz dziwić
2 męskibędziesz dziwił
2 żeńskibędziesz dziwiła
3będzie dziwić
3 męskibędzie dziwił
3 żeńskibędzie dziwiła
3 nijakibędzie dziwiło
1będziemy dziwić
1 męskoosobowybędziemy dziwili
1 niemęskoosobowybędziemy dziwiły
2będziecie dziwić
2 męskoosobowybędziecie dziwili
2 niemęskoosobowybędziecie dziwiły
3będą dziwić
3 męskoosobowybędą dziwili
3 niemęskoosobowybędą dziwiły
tryb rozkazujący
1niech dziwiędziwmy
2dziwdziwcie
3niech dziwiniech dziwią
tryb przypuszczający
1 męskidziwiłbym
1 żeńskidziwiłabym
2 męskidziwiłbyś
2 żeńskidziwiłabyś
3 męskidziwiłby
3 żeńskidziwiłaby
3 nijakidziwiłoby
1 męskoosobowydziwilibyśmy
1 niemęskoosobowydziwiłybyśmy
2 męskoosobowydziwilibyście
2 niemęskoosobowydziwiłybyście
3 męskoosobowydziwiliby
3 niemęskoosobowydziwiłyby

Translation in English: