Wyraża on czynności przeszłe nie mające żadnego związku z teraźniejszością. Na ogół odpowiada polskiemu czasowi przeszłemu dokonanemu.
Koniugacja I (trovare):
| liczba pojedyncza | liczba mnoga |
| 1 | trovai | trovammo |
| 2 | trovasti | trovaste |
| 3 | trovò | trovarono |
Koniugacja II (credere):
| liczba pojedyncza | liczba mnoga |
| 1 | credei, credetti | credemmo |
| 2 | credesti | credeste |
| 3 | credé, credette | crederono, credettero |
Koniugacja III:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga |
| 1 | finii | finimmo |
| 2 | finisti | finiste |
| 3 | finì | finirono |
Powyższa odmiana odnosi się do czasowników regularnych. Ze względu na bardzo liczne nieregularności przypominamy o tym, że w razie jakichkolwiek wątpliwości dowolny czasownik można odmienić w specjalnym programie, zawartym w komplecie.
