 |
|
|
|
|
|
|
|
| << Poprzednia | Treść | Następna >> |
Szereg form czasownikowych w języku włoskim tworzymy przy pomocy czasowników posiłkowych essere i avere oraz formy participio passato. Czasowniki essere i avere są bardzo nieregularne (można odmienić w specjalnym programie, zawartym w komplecie).
Z pomocą czasownika essere tworzy się czasy złożone:
| - | czasowników zwrotnych: mi sono lavato; |
| - | większości czasowników nieprzechodnich: sono andato, sei venuto. |
Natomiast z pomocą avere czasy złożone tworzą:
| - | czasowniki przechodnie (mające dopełnienie): ho trovato; |
| - | niektóre czasowniki nieprzechodnie, jak dormire, vivere. |
Za pomocą czasowników essere i avere tworzy się następujące formy:
Zasady zgodności:
Jeżeli czas złożony tworzymy za pomocą essere, forma particpio passato musi się zgadzać z podmiotem w rodzaju i liczbie:
il uomo è andato, la donna è andata, i signori sono andati, le donne sono andate.
Jeżeli używamy czasownika avere, participio passato pozostaje na ogół w formie –o: il uomo ha scritto la lettera, la donna ha scritto la lettera. Jedynie gdy dopełnienie stoi przed czasownikiem, formę participio passato można uzgodnić rodzajem i liczbą z tym dopełnieniem: la lettera che ho scritta.