 |
|
|
|
|
|
|
|
| << Poprzednia | Treść | Następna >> |
| osoba | polski odpowiednik | podmiot | dopełnienie w bierniku (np. mnie, ciebie) | dopełnienie w bierniku przed czasownikiem | dopełnienie w celowniku przed czasownikiem |
| liczba pojedyncza | |||||
| 1 | ja | io | me | mi | mi |
| 2 | ty | tu | te | ti | ti |
| 3 | on | egli, lui, esso | lui | lo | gli |
| ona | ella, lei, essa | lei | la | le | |
| liczba mnoga | |||||
| 1 | my | noi | noi | ci | ci |
| 2 | wy | voi | voi | vi | vi |
| 3 | oni | essi, loro | loro | li | loro, gli |
| one | esse, loro | loro | le | loro, gli |
Forma podmiotu odpowiada polskiemu mianownikowi (kto? co?).
Forma dopełnienia w celowniku odpowiada na pytanie komu ? czemu ? (mi, ci, nam, wam itp.) Forma dopełnienia w bierniku odpowiada na pytanie kogo ? co? (mnie, ciebie, nas, was itp.) Formy me, te, lui, lei, noi, voi, loro stoją np. po przyimku, a także w pozycji samodzielnej. Formy krótsze mi, ti, lo, la, ci, vi, li, le występują tuż przed czasownikiem. Jedynie w połączeniu z bezokolicznikiem, imiesłowami, a także formą trybu rozkazującego krótsze formy stoją po czasowniku, wtedy pisane są razem:
Ti vedo. -- Widzę cię.
Voglio vederti. – Chcę cię widzieć.
C’è per te. – To jest dla ciebie.